متعصبانه از فرزندتان حمایت نکنید
فرزند شما از مدرسه بر می گردد و قیافه اش درهم است. از او می پرسید: «امتحانت چطور بود؟» او خیلی ناراحت به نظر می رسد. آنقدر نقشش را خوب بازی می کند که به سادگی از سوال اولتان می گذرید. نزدیکش می شوید و با ملایمت از او می خواهید دلیل ناراحتی اش را بیان کند. او در حالی که چهره مظلومی به خودش گرفته برای شما از معلم بداخلاق کلاسیش تعریف می کند که چندان دل خوشی از او ندارد. آن طور که فرزندتان تعریف می کند معلمش بین او دیگر بچه ها تفاوت می گذارد و آنقدر با او لج است که این آزردگی و کینه را روی نمره های فرزندتان انعکاس می دهد.

به حرف های فرزندتان با دقت گوش می دهید و دلتان می گیرد. وقتی فرزندتان توانست شما را به خوبی تحت تاثیر بگذارد نوبت رو کردن برگه امتحانی می رسد. نمره افتضاحی که به دلیل کینه بین فرزند شما و معلمش بوده شما را خیلی متاثر می کند و اینجاست که جنگ بین شما و معلم فرزندتان همه چیز را خراب تر می کند.

واقعیت همین چیزی است که برایتان گفتیم اما در این مواقع بهتر است مراقبت نوع حرف هایی که می زنید، باشید. هرگز با معلم فرزندتان مخالفت نکنید. مخالفت شما ممکن است با سکوت شما هم تایید شود حتی اگر حرفی به زبان نیاورید. مثلا خانواده ممکن است از معلم در حضور نوجوان انتقاد نکنند ولی مرتبا با مدیر یا مسئولان در مدرسه درباره اشکال های معلم حرف بزنند. البته گاهی ممکن است معلم فرزند شما با او منصفانه رفتار نکند ولی شما به عنوان والدین باید کمی پخته تر عمل و این مساله را طوری حل و فصل کنید که معلم از چشم نوجوان نیفتد و اقتدار او را دستکم نگیرد. با این کار شما توانسته اید تا حد زیادی به نوجوانتان یاد بدهید که خود او مسئول نمره های بدش است و نباید دیگران را مقصر بداند. هرگز مدرسه فرزندتان را در حضورش بی کفایت جلوه ندهید و با این کار به اختلاف های بین او و مسئولان مدرسه دامن نزنید

منبع